Engelse roos - variëteiten, teelt, zaailingen, verzorging, advies

Inhoudsopgave:

Anonim

De Engelse roos is een van de grootste en meest interessante rassengroepen. Zijn ongewone bloemen verschijnen steeds vaker in de tuin, ook omdat het relatief weinig veeleisend is en het goed voelt in onze klimatologische omstandigheden. Leer hoe u voor de Engelse roos moet zorgen en welke uw aandacht het meest verdienen.

Als je op zoek bent naar meer advies en inspiratie, bekijk dan hier de artikelen over rozen.

Engelse roos - een groep variëteiten met een interessante gewoonte

Engelse rozen en andere groepen rozen

Er zijn ongeveer 20.000 soorten rozen geregistreerd in de wereld! Het is moeilijk voor te stellen. Bovendien kunnen deze prachtige bloemen zo sterk variëren in grootte, groeiwijze, bladeren en hoogte dat botanici een speciale classificatie hebben gemaakt waarin alle soorten kunnen worden ingedeeld. Zo zijn er grootbloemige rozen, ideaal voor snijbloemen, perkrozen die het ook goed doen in potten, bodembedekkende rozen die tapijten creëren, miniatuur (Chinese) rozen die een geringe hoogte bereiken en parkrozen - heesters met een meer ontspannen gewoonte. Austin's rozen, d.w.z. Engelse rozen, zijn onlangs bij deze classificatie gekomen.

De Engelse roos is zo gewoon geworden dat de variëteiten elk jaar groeien. Hij verdient aandacht dankzij zijn mooie, intens geurende en mooi gekleurde bloemen. Het heeft zich verspreid in Zuid- en Oost-Europa omdat het goed aanvoelt, zelfs in omstandigheden die ongebruikelijk zijn voor rozen.

Engelse roos - kenmerken

De Engelse roos is de naam van een hele groep moderne variëteiten. Het is een kruising tussen enkele oude nobele variëteiten en enkele moderne. Hierdoor hebben ze mooie en heerlijk geurende bloemen, een romantische gewoonte en zijn ze tegelijkertijd, net als nieuwere variëteiten, gezond, resistent tegen schimmelpathogenen en herhalen ze vaak de bloei.

Er wordt wel eens gezegd dat het de rozen van Austin zijn - de eerste persoon die een verscheidenheid aan rozen kruiste en bijdroeg aan de creatie van de Engelse roos, is de Britse botanicus David Austin. Hij was het die deze ongewone bloemen verspreidde. Bovendien hadden ze niet veel marketing nodig - hun grote bloemen zijn zo mooi dat ze zowel tuiniers als amateurs meteen in vervoering brachten. De meeste soorten zijn parkrozen, waardoor interessante, pittoreske struiken ontstaan ​​met een vrije groeiwijze. Sommige soorten worden echter als klimmen beschouwd. Ze hebben geen hangende scheuten, maar zijn slap, dus je kunt ze op palen, pergola's of schuttingen zetten. Ze vereisen binding.

Engelse roos - variëteiten

Engelse parkrozen

Parkrozen zijn de grootste groep Engelse variëteiten. Veel van hen zijn de rozen van Austin, door hem gemaakt en vernoemd naar zijn familie of mensen die bekend zijn uit de showbusiness. Een van de mooiste variëteiten zijn die roze, pastel, samengesteld uit vele talrijke bloembladen op verhoogde scheuten, zoals 'Barbara Austin' of 'Gentle Hermione'.

Ook Claret Engelse rozen verdienen aandacht. Vooral de soort 'Othello' is bijzonder mooi - op de opstaande scheuten verschijnen grote bloemen, die enigszins doen denken aan pioenrozen met een intense rood-kastanjebruine kleur. Andere kastanjebruine rozen zijn 'L.D. Braithwaite', 'Sophys Rose', 'Benjamin Britten'. De meest intense kleur is echter 'Whiliam Shakespeare', een variëteit die een enorm aantal stekels produceert, maar boeit met zijn charme. Ook de witte en crème rozen van 'Claire Austin', 'Lady of Shallot' of de lichtperzik 'Judy Dench' verdienen aandacht. Ze zijn erg delicaat en staan ​​mooi in romantische tuinen.

Engelse rozen klimmen

Over romantische tuinen gesproken: het beklimmen van Engelse rozen is de beste manier om een ​​sprookjesachtig landschap te creëren. Helaas zijn er veel minder van deze variëteiten en sommige kunnen zowel als parkvariëteit als als klimvariëteit worden gekweekt.

Een van die variëteiten is 'A Shropshire Lad' met delicate, pastelkleurige bloembladen. Op dezelfde manier kun je 'Abraham Darby' kweken, een intens roze roos die indruk maakt met de grootte van zijn volle, pioenachtige bloemen. De overhangende 'Pat Austin' heeft een vergelijkbare kleur. Een roomroze 'James Galaway', een roos met ranke scheuten en intensief bloeiend, zal ook als klimplant dienst doen. Ben je ook geïnteresseerd in andere bloemen, bekijk ze dan zeker eens dit artikel over populaire rozensoorten.

Engelse roos in de tuin

Engelse rozenzaailingen

Engelse rozenzaailingen kunnen overal worden gekocht. Als je echter geeft om de nobele variëteiten die uit de kwekerij van Austin kwamen, kun je het beste een voorraad postorder- en online winkels inslaan. Deze rozen zijn alleen daar gereserveerd voor productie en er zijn maar heel weinig mensen die een licentie hebben om ze te distribueren. Ze kunnen per postorder worden gekocht - sommige bieden catalogi van variëteiten waaruit u de mooiste kunt kiezen. Je zult waarschijnlijk zonder problemen zaailingen van andere kwekers krijgen bij elke tuinwinkel.

Meestal worden 2-jarige zaailingen verkocht in containers, die gemakkelijker naar een vaste plaats kunnen worden gebracht dan planten met blote wortel. Ze kunnen gedurende het hele groeiseizoen worden geplant, maar het is de moeite waard om het in de herfst te doen, maar vroeg genoeg zodat de plant vóór de winter aanslaat. Een roos heeft een warme plaats nodig, zonnig en beschut tegen de wind. De grond moet een pH van 6,5-6 hebben, het is de moeite waard om deze van tevoren te diversifiëren en te voeden met mest of meercomponenten minerale meststof. Natuurlijke meststoffen werken echter beter omdat ze de structuur van het substraat veranderen, wat de conditie van de struikwortels verbetert.

Verzorging: bemesten en water geven

Engelse rozen hebben regelmatig water nodig. Ze houden niet van te droge grond, dus vooral in de zomer moeten ze regelmatig worden bewaterd. Bij deze bloemen is bemesting echter het belangrijkste zorgelement.

Deze ongewone struiken produceren veel volle bloemen, samengesteld uit talrijke bloembladen. Ze zijn vaak vrij groot, dus een struik heeft zowel macro- als micronutriënten nodig om ze in grote hoeveelheden te behouden. Water geven met brandnetelmest en één keer per jaar mest voeren in het voorjaar is niet voldoende. Een goede oplossing is het gebruik van speciale meststoffen voor rozen, die helpen om de juiste pH te behouden en tegelijkertijd veel fosfor en magnesium bevatten - ingrediënten die verantwoordelijk zijn voor een mooie bloei en zorg voor de stikstof-kaliumbalans.

Engelse roos - stap voor stap snijden

Ook de verzorging van alle rozen is gebaseerd op snoeien. In het geval van de Engelse is vormen niet nodig - het is hun natuurlijke, lichte gewoonte die het heerlijkst is. Jaarlijks snoeien is daarom niet nodig, indien nodig kunt u bevroren of geïnfecteerde scheuten verwijderen.

U moet er alleen aan denken om de bloeiende bloeiwijzen regelmatig te knippen. Niet alleen qua esthetiek is het belangrijk dat de planten gewoon mooier zijn. Gedroogde bloemen blokkeren de mogelijkheid van verdere ontwikkeling en Engelse rozen bloeien graag opnieuw in de herfst. Vaak verschijnen bloeiwijzen tot de eerste nachtvorst.