Canadese phlox is een van de mooiste vaste planten in onze tuinen. Kort, met kleine, charmante bloemen, wint het de harten van tuiniers. De plant bloeit van april tot juni, gedurende die tijd produceert ze een zoete honinggeur die vlinders aantrekt. Hierdoor wordt de hele korting nog kleurrijker.
Ben je op zoek naar meer tuininspiratie, lees dan ook dit artikel over vaste planten in de tuin.
Canadese phlox (Phlox-divaricata) - soortbeschrijving
Soms staat deze plant bekend als de Canadese vlam. Dit kan echter een beetje verwarrend zijn omdat: Phlox divaricata het lijkt in niets op de vlammenfamilie. Allereerst is het niet helder, eerder delicaat, het heeft een subtiele vorm. De plant wordt 20 tot 40 cm hoog. Bovenop de opstaande scheuten verschijnen pluimen van vijfbladige bloemen. De structuur kan enigszins lijken op individuele hortensiabloemen. Canadese phlox kleurt de tuin de hele lente met zijn prachtige bloemen.
Het heeft kleine, lancetvormige bladeren die minder sierwaarde hebben. In de zomer vormen ze echter een mooie achtergrond voor andere bloemen op het bloembed. Door het ondiepe wortelstelsel kunnen de bloemen op rockers en lage muren geplant worden. Als je op zoek bent naar meer inspiratie, bekijk ook deze artikelen over phlox.
Canadese phlox is er in verschillende variëteiten. Ze verschillen vooral in de kleur van de bloemen. Je kunt kiezen uit witte, lila en lichtblauwe varianten. De meest bekende blauwe phlox, 'Blue Efl', komt veel voor in de teelt. Het is een interessant aspect van kleur in bloembedden, omdat het een delicate blauwe kleur heeft. Canadese phlox vormt ook hybriden met paniculaire phlox. Deze variëteiten staan bekend als Anders' phlox en zijn veel intenser.
Canadese phlox (Phlox divaricata) - tuinbouw
De soort heeft weinig eisen. Een bijzonder goedgekozen positie heeft hij niet echt nodig. Hij bloeit het meest uitbundig op een zeer zonnige plaats, maar doet het ook verrassend goed op licht beschaduwde plaatsen. De Canadian Flame kan het beste worden geplant in vruchtbare en goed doorlatende grond, hoewel hij wordt gevoed met samengestelde mest, zal hij het ook goed doen op minder vruchtbare grond. Of misschien zullen ze je ook interesseren planten voor rotstuin verzameld hier?
Het planten wordt zowel in de herfst als in de lente uitgevoerd. Je kunt kant-en-klare zaailingen kopen of zaailingen bereiden uit zaden. Canadese phlox wordt het best gepresenteerd in vrij hoge dichtheden, dus 8-10 exemplaren worden per vierkante meter geplant.
Canadese phlox (Phlox divaricata) is vorstbestendig en kan goed tegen onze klimatologische omstandigheden. Ook in dit opzicht behoeft Blue phlox geen bijzondere zorg. De soort wordt gekenmerkt door ziekteresistentie, hoewel schimmelpathogenen een probleem kunnen worden in een zeer schaduwrijk gebied. Ongedierte vormt een grotere bedreiging voor phlox. Als je op zoek bent naar meer inspiratie, lees ook het artikel over de jeneverbes die in de tuin kruipt.
Canadese phlox zorg stap voor stap
De Canadese vlam kan behoorlijk intensieve zorg nodig hebben. Zeker, water geven mag niet worden verwaarloosd - de plant houdt van water en zelfs een kortdurende droogte dient hem niet. Het is de moeite waard om de grond rond de struiken te mulchen, omdat ze behoorlijk vatbaar zijn voor concurrentie van andere planten. Mulchen remt niet alleen de groei van onkruid, maar maakt het ook mogelijk om een hoge mate van vocht in het substraat te behouden.
Vergeet ook niet om regelmatig te bemesten met natuurlijke en biologische preparaten. De plant gedijt ook goed wanneer hij wordt gevoed met minerale meststoffen, vooral die met een hoog gehalte aan fosfor en kalium.
Na de bloei moet de plant worden gesnoeid. Scheuten met vervaagde pluimen worden dicht bij de grond gesneden. Gedurende deze tijd kunnen de clusters ook worden verdeeld en de phloxen worden vermenigvuldigd. Ben je op zoek naar meer inspiratie, kijk dan ook eens artikelen over zomerbloemen verzameld hier.
Canadese phlox-ziekten en plagen
De soort is zeer resistent tegen de meeste schimmel- en bacterieziekten. Het kan tijdelijk ziek worden in een sterke schaduw, maar dit gebeurt zeer zelden. Het vereist geen preventieve beschermingsmaatregelen.
Ongedierte, vooral slakken, is het grootste probleem. Ze houden van phloxbladeren, die hen aantrekken met hun geur. Daarom is het de moeite waard om een beschermende gel rond de bosjes aan te brengen, waardoor slakken niet op de bladeren kunnen komen. Ook kunnen systemische en contactinterventies worden ingezet. Phlox-plagen zijn ook woelmuizen en mollen, die het ondiepe wortelstelsel van planten beschadigen bij het graven van hun lange tunnels.