Berberis thunbergii is een van de meest populaire berberis. Het werkt geweldig in elke tuin - het is niet veeleisend en zeer decoratief. Daarnaast is hij zo gevarieerd in hoogte dat er voor zowel kleine als grote tuinen een geschikt ras te vinden is. Ontdek waar het bij het kweken van deze unieke plant om draait.
Als je op zoek bent naar meer inspiratie, bekijk dan ook dit artikel over berberisvariëteiten.
Thunberg's berberis - beschrijving en variëteiten
Berberisfamilies zijn bladverliezende heesters die vaak als solitair worden geplant of worden gebruikt om een haag te creëren. Thunberg's berberis (Berberis thunbergii), een sterk vertakte struik die een hoogte bereikt van 50 tot 200 cm. Het heeft een brede, regelmatige groeiwijze en een compacte vorm. Dichtbladige scheuten zijn stug, iets overhangend, wat de plant charme geeft. In het voorjaar bloeit de struik geel, produceert kleine bloemen met een aangename geur, al van ver merkbaar.
Het blad van de berberis is aanvankelijk lichtgroen, maar wordt later donkerder. In de herfst kleuren ze rood en oranje. Rode berberis is erg populair, d.w.z. alle soorten berberis met paars verkleurde bladeren gedurende het hele seizoen. Thunberg's berberis 'Atropurpurea' is erg hoog en verspreid. Er zijn echter ook cultivars die kleinere maten bereiken. Rode berberis kleurt geel en oranje in de herfst. Het is ook decoratief in de winter, wanneer rood fruit op lege takken blijft. Of misschien ben je ook geïnteresseerd artikel over zuilvormige berberis?
Thunberg's berberis - planten en vereisten
Deze bladverliezende heesters zijn niet bijzonder veeleisend. De berberis van Thunberg staat het liefst op een zonnige plek, maar gedijt ook goed in de halfschaduw. Bodembehoeften zijn klein, het groeit op elk type grond. Het enige wat je hoeft te doen is het te voorzien van een licht zure pH van het substraat. Op natte en zware grond ontwikkelt hij zich iets minder. De berberis van Thunberg 'Atropurpurea' stelt dezelfde eisen als groene rassen.
De struik onderscheidt zich door een zeer hoge vorstbestendigheid. Ook is hij niet bang voor luchtvervuiling, dus voelt hij zich ook goed in de stad. Lage stekken kunnen in elke tuinwinkel worden gekocht, ze verschijnen zelfs in supermarkten. De berberis van Thunberg groeit langzaam. Als je een beetje geduld hebt, kun je hem als haag planten. Het werkt goed in kortingen en in rijstroken. Berberisfamilie 'Atropurpurea' doet het goed in grote containers op balkons en terrassen. Controleer ook artikel met tips voor het kweken van Admiration Berberisfamilie.
Thunberg's berberis kweken in de tuin
Berberisfamilie wordt gekweekt uit stekken of zaailingen gemaakt van scheutstekken, of rechtstreeks uit zaden. Ze kunnen direct in de grond worden gezaaid. Het kweken van berberis is heel eenvoudig. Alleen bij langdurige droogte heeft de plant regelmatig water nodig. Het heeft zelfs geen bemesting nodig, maar als je wilt dat een struik echt mooi en weelderig is, kun je hem bestrooien met korrelige meercomponenten minerale meststof. 2 doses per jaar met een interval van 3 weken zijn voldoende.
Het snoeien van de plant wordt uitgevoerd van april tot juni. Het is niet nodig om dit hard te doen, het is voldoende om de groei iets aan te passen en de plant te snijden. Je kunt de scheuten 1/3 bij 2/3 van de lengte afknippen. Planten verdragen snoei goed, maar hebben geen indikking nodig.
Ziekten en plagen van berberis
Berberisfamilie is zeer winterhard, het is echt een zeer winterharde plant, maar van tijd tot tijd wordt hij het slachtoffer van ziekten en plagen. Het is vatbaar voor schimmelpathogenen bij slechte weersomstandigheden. Overmatige vochtigheid en kou kunnen ziekten veroorzaken zoals echte meeldauw en berberisbladvlek. Om ze te voorkomen, moet u voorzichtig zijn met water geven en de struik direct rond de stam water geven. Onmiddellijk na het opmerken van de eerste symptomen van de ziekte, moet de struik worden besproeid met fungiciden die zijn ontworpen om bladverliezende struiken te beschermen.
Berberisfamilie kan ook vatbaar zijn voor ongedierte. Meestal wordt het aangevallen door kleine spinachtigen - wolluizen, schubben, die zich voeden aan de onderkant van kleine bladeren. Ongedierte kan beschadigde scheuten vatbaarder maken voor schimmelgroei.