Hybride luzerne - teelt voor zaden en graan, toepassing

Inhoudsopgave:

Anonim

Hybride luzerne is een plant die niet voor iedereen even bekend is. Zeker, mensen die luzernehybriden kweken voor zaden, graan en groenvoer weten het. In het geval van een dergelijke teelt is het de moeite waard om te weten wanneer luzerne wordt gezaaid, wat de prijs is voor de zaden en wat de variëteiten van deze beschermende plant zijn.

Bekijk voor meer informatie ook de alfalfa artikelen hier.

Hybride alfalfa (Medicago x varia Martyn) - hoe herken je deze plant?

Hybride luzerne is een vaste plant die behoort tot de peulvruchten/bonenfamilie - Fabaceae. Hybride luzerne wordt ook wel tussen- of zandalfalfa genoemd. De Latijnse naam is Medicago x varia Martyn. De prijs van luzernezaden is niet hoog, daarom wordt het steeds vaker gekocht.

Deze plant komt waarschijnlijk uit Kazachstan en komt nu ook voor in Oost-Europa. Het werd een zeer wijdverspreide soort die in de 19e eeuw Europa bereikte. Het is sinds 1950 in Polen gevonden en groeit momenteel in het wild of wordt gekweekt voor groen, voor zaden en graan.

Deze vaste plant heeft een rechtopstaande en vertakte stengel die tot 1 m hoog kan worden en meestal kaal is. Het wortelstelsel is diep en de vrucht is een bemoste bruine peul met meerdere zaden. Het heeft een boogvormige of sikkelvormige vorm met zaden erin. De zaden zijn langwerpig, niervormig en ovaal. Ze zijn tot 2 mm lang en hun kleur varieert van geel tot bruingeel. Of misschien ben je ook geïnteresseerd dit artikel over de teelt van luzerne?

De soorten luzerne verschillen van elkaar in de kleur van de bloemen. Deze soort heeft vlinderbloemen die in mei verschijnen en bloeien tot de herfst. Ze zijn er in verschillende kleuren. Sommige zijn geelgroen, andere paarsrood of paars en sommige zijn wit. Bloemen in variëteiten nemen ook andere tinten van deze kleuren aan. De bladeren van deze luzerne zijn 3-bladig, bladsteel en omgekeerd eirond van vorm. De schutbladen zijn ovaal-lancetvormig en gekarteld.

Teelt van hybride luzerne

Het kweken van hybride luzerne is niet ingewikkeld. Het komt van nature voor in segetale en ruderale habitats. Het is te vinden aan de zijkanten van de straten, op groenstroken langs snelwegen, op braakliggende terreinen en bermen, maar ook op spoorwegterreinen en grasvelden. Het wordt beschouwd als een onkruid in de teelt, maar alfalfazaden worden nog steeds gebruikt.

Bij het kweken van hybride luzerne zullen we niet veel geld investeren, omdat het beschikbaar is tegen een lage prijs. Luzerne moet worden gezaaid in voldoende vochtige grond met een diepe bouwlaag. De grond moet matig voedselrijk zijn, matig stevig en met een pH van 6,5 tot 7. Controleer ook dit artikel over de eigenschappen van fenegriek.

Hybride luzerne mag niet worden gekweekt in te compacte, zure, veen- en zandgronden, maar het is de moeite waard om drogere regio's te kiezen. Deze plant is bestand tegen droogte en redelijk goed bestand tegen vorst. Echter, vorst onder -25wat betreftC zonder sneeuw, kan de plant beschadigen. Ook late voorjaarsvorst en bodemverzuring zijn er gevaarlijk voor.

Luzerne moet in het voorjaar op een schone plek worden gezaaid of in een beschermende plant worden geplant. Gerst of haver voor bescherming. Beide planten zullen perfect zijn als beschermende planten. De zaaidiepte van luzerne moet 1 tot 2 cm zijn en de afstand is 10 tot 15 cm.

Hybride luzerne - waar deze plant voor te gebruiken?

Hybride Luzerne staat al in het register van landbouwgewassen van de Europese Unie. Het is een uitstekende plant die wordt gekweekt voor graan, groenvoer en ook voor zaad dat op verschillende manieren kan worden gebruikt. Een bijkomend voordeel is het gunstige effect op de bodemvruchtbaarheid, de structuur en de fysisch-chemische eigenschappen. Of misschien ben je ook geïnteresseerd dit artikel over de teelt en eigenschappen van drop?

Het is ook de moeite waard om te weten dat de teelt van hybride luzerne de overdracht van voedingsstoffen van de onderste naar de bovenste bodemlagen verbetert en de bodem ook verrijkt met organische stoffen. De jonge bladeren van deze plant zijn eetbaar en bevatten grote hoeveelheden vitamine K, maar kunnen niet te veel worden geconsumeerd omdat het de vertering van eiwitten belemmert.

Dus, zoals we kunnen zien, heeft hybride alfalfa, dat als onkruid wordt beschouwd, veel gunstige eigenschappen en toepassingen. Het kan door mensen worden gegeten, maar ook door dieren in de vorm van groenvoer. Daarom is het de moeite waard om de teelt van deze veel voorkomende plant en zijn variëteiten te overwegen. Als u op zoek bent naar meer informatie, kijk dan ook op dit artikel over nier-alfalfa.