De Oosterse Laurier is een groenblijvende struik die het hele jaar door mooi is. Het is de moeite waard om het in de tuin te planten, want als de hele natuur slaapt, is het nog steeds mooi. De soort is echter niet erg gemakkelijk te kweken en de vereisten voor bodem en habitat kunnen behoorlijk hoog zijn. Ontdek hoe je ermee om moet gaan om het heerlijk te houden.
Ben je op zoek naar meer tips en informatie, bekijk dan de sierheesterartikelen die we hier verzameld hebben.
Oosterse laurier Prunus laurocerasus - Omschrijving
Oosterse laurier - een paar woorden over de soort
De oostelijke laurier komt na verschillende namen. Het is vaak te vinden in botanische boeken als laurier, laurier of laurierpruim. Ook zijn de classificatie en de Latijnse naam niet vastgesteld. De term wordt soms gebruikt Prunus laurocerasus, een andere keer kun je het vinden als Laurocerasus officinalis. Onder elk van deze namen bevindt zich echter een prachtige plant, afgeleid van het geslacht roos. Het komt uit de gebieden van het Balkan-schiereiland en de Kaukasus. Daarom is het niet 100% vorstbestendig, maar het doet het goed in onze klimatologische omstandigheden.
Laurelowi is geen hoge boom. In de tuin wordt hij tot 6 m hoog en lijkt eerder op een vrij grote struik. De decoratieve kwaliteiten komen voornamelijk voort uit de gewoonte en vorm van de bladeren - ze zijn groenblijvend, groot, elliptisch en hebben volledige randen. De bovenzijde glanst mooi en de duidelijk gemarkeerde innervatie geeft de bladeren charme. Daarom lijken ze op een laurierblad en vandaar de naam van de plant.
De bladeren zijn slechts een deel van de decoratieve kwaliteiten van laurierbladeren. In feite zijn haar geurige bloemen net zo heerlijk. Wit en vrij onopvallend, zouden ze op zichzelf geen aandacht trekken. Er zijn er echter zoveel dat ze er prachtig uitzien. Ze vouwen zich in dichte, rechtopstaande trossen en de bloeiwijzen zien er donzig uit omdat elke bloem uitstekende lange meeldraden heeft. Nadat de bloemen zijn uitgebloeid, produceert de plant vruchten - rood, glanzend en zeer sierlijk. Ze zijn gif.webptig voor mensen en de meeste dieren, hoewel er geen angst is - ze zijn uiterst zeldzaam in ons klimaat.
Rassen van oostelijke laurier
In de tuinen vind je meestal de pure soorten laurier. De variëteiten zijn echter zeer aantrekkelijk en hebben soms minder bodemeisen. De meest opvallende is 'Marbled White', een variëteit met bonte, witgevlekte bladeren. Het is een dwergvariëteit, geënt op een stam in de vorm van een boom van 1,5 meter.
Nog kleiner is 'Otto Luyken' met donkergroen en zeer glanzend blad. Hij is slechts 50 cm hoog en is een geweldige haagplant omdat hij goed kan snoeien. 'Van Nes', dat een compacte, verhoogde vorm heeft, zal mooi staan in een klein stadje. Hierdoor neemt het niet veel ruimte in beslag, hoewel het tot 3 m hoog kan worden. Aan de andere kant is er de variëteit 'Zabielana', die slechts 1-2 m hoog is, maar het is interessant om te leggen en zijn wijdverspreide scheuten ver weg te verspreiden. De meest originele en verre variëteit is 'Magnoliifolia', die in vrije vertaling kan worden begrepen als "een variëteit met magnoliabladeren". Ze zijn erg groot en typerend voor magnolia's, daarom vormen ze een interessant contrast met de delicate bloeiwijzen. Als u op zoek bent naar meer informatie, kijk dan ook op dit artikel over laurierrassen en teelt.
Oosterse laurier - bodemvereisten
Vereisten van de oostelijke laurier (Prunus laurocerasus)
De positie voor de oostelijke laurier moet goed doordacht zijn. Men mag niet vergeten dat dit een plant is die uit de Kaukasus komt, daarom zijn de eisen vrij hoog. Bovendien is het een vrij delicate soort, dus de grond moet ook geschikt zijn.
De standplaats moet warm zijn, beschut tegen de wind en gedeeltelijk in de schaduw. De plant zal ook in de schaduw gedijen, maar te felle zon kan zijn mooie bladeren beschadigen. Goed gezelschap voor laurierbomen zijn grote bomen die beschutting bieden tegen de zonnestralen. De lauwerkrans dient te worden voorzien van een geschikte ondergrond. De grond moet vruchtbaar, humus en licht zijn. Een licht vochtige grond is noodzakelijk, hoewel laurier geen overmatig doorweekte wortels verdraagt. Het moet een neutrale of alkalische pH hebben, anders zal de plant niet gedijen.
Oosterse laurier - alles over zaailingen
Oosterse laurierzaailingen kunnen in twee staten worden gekocht: met blote wortel of in een container. De eerste zijn gevoeliger voor beschadiging en de wortels drogen vaak uit, dus het is de moeite waard om te investeren in zaailingen in containers. Ze zijn meestal goed geworteld en hebben in het substraat een geschikte dosis startmest, waardoor ze na het planten beter worden opgenomen.
De laurierplant kan individueel als solitair worden geplant. Dan ziet hij er zowel tijdens de bloei als daarbuiten prachtig uit. Het is ook een interessante haagplant, vooral omdat hij goed kan snoeien. In dit geval moet het in twee rijen met een kleine tussenruimte worden geplant (dit hangt af van de grootte van een bepaald ras). Laurierblaadjes worden in de herfst of het vroege voorjaar geplant.
De meeste zaailingen worden op de stronk geënt. Dan ontwikkelt de plant zich goed en is beter bestand tegen vorstschade. In de regel worden extreem resistente steegonderstammen gebruikt, waardoor de plant ook beter bestand is tegen bacteriële en schimmelziekten van hout en schors. De prijs van de zaailingen is niet overdreven, het is meestal PLN 25-30 per zaailing voor een jonge zaailing van enkele tientallen centimeters in een container.
Oosterse laurier Prunus laurocerasus - stap voor stap zorg
Jonge laurier heeft mogelijk water nodig. De plant kan nogal gevoelig zijn voor watertekorten, daarnaast heeft ze een grote waterbehoefte: de grond moet vochtig zijn, maar niet nat. Daarom mag het water geven van de plant niet worden verwaarloosd, vooral tijdens de grootste droogtes. Afgezien daarvan heeft het geen bemesting nodig, hoewel het af en toe de moeite waard is om het te bemesten, wat ook zorgt voor de pH-waarde van het substraat (deze moet iets worden verhoogd.
De struik verdraagt snoei perfect. En misschien is het niet nodig voor ontwikkeling, maar als je niet wilt dat de laurierplant te veel groeit, is het de moeite waard om het elk jaar te doen. Het beste seizoen is de late lente of zomer, dat is juni en juli. Planten in een haag kunnen echter vaker gesnoeid en naar wens gevormd worden. Ter gelegenheid van de zomersnoei kunt u proberen de laurierplant te vermeerderen.
In de zomer worden halfverhoute stekken geoogst, die gemakkelijk kunnen wortelen in een vochtig substraat. Het is voldoende om hun uiteinden in het wortelmiddel te dopen en ze vervolgens in een vochtig zand- en veensubstraat te plaatsen. Voortplanting is niet moeilijk en de scheuten schieten snel wortel. Zo krijg je prachtige zaailingen die snel in de tuin geplant kunnen worden om in elk hoekje te kunnen genieten van de schoonheid van laurierblaadjes.