Gele lupine - beschrijving, kenmerken, teelt, verzorging, advies

Inhoudsopgave:

Anonim

Gele lupine, evenals smalbladige lupine, witte lupine of voederlupine, is een zeer bekende plant in Polen. Gele lupine wordt in de teelt geïntroduceerd vanwege zijn grote voordelen. Gele lupinezaden spelen een grote rol. Voordat de teelt van deze plant wordt uitgevoerd, moeten we echter weten wat de variëteiten van gele lupine zijn, evenals hoe de teelt en verzorging worden uitgevoerd.

Bekijk voor meer advies en informatie ook de lupine-artikelen hier.

Gele lupine (Lupinus luteus) - wat je moet weten over de plant

Gele lupine - Lupinus luteus is een eenjarige plant uit de peulvruchtenfamilie - Fabaceaedie ook wel de peulvruchtenfamilie wordt genoemd. Uiteraard komt de plant voor in Zuidwest-Europa, maar ook in Noord-Afrika en West-Azië.

Het is de moeite waard om te weten dat gele lupine tot 60 cm hoog kan worden en dat het wortelstelsel erg sterk is. De wortels zijn in stapels gerangschikt en kunnen tot 2,5 m lang worden. Onthoud dat het wortelstelsel bovendien sterk vertakt is en grote wratten heeft, dus het is niet de beste oplossing voor ondiepe posities.

Kenmerkend voor deze planten zijn hun grote groene en handvormige bladeren die groeien op stijve en lange bladstelen. De bloemen verschijnen van juni tot september en zijn heldergeel en oranje. Enkele bloemen worden verzameld in stijve, verhoogde bloeiwijzen. Na de bloei verandert hun kleur in bruin en veranderen de hele oren in fijn behaarde peulen met kleine en ovale zaden. De kleur van de zaden is afhankelijk van de variëteit.

Gele lupine - teelt

Gele lupine eisen (Lupinus luteus)

Bij de beslissing om gele lupine te kweken, is het belangrijk om te weten wat de plant nodig heeft. Gele lupine stelt weinig eisen en is daardoor makkelijk te kweken. Bovendien is het heel gemakkelijk om de nodige voedingsstoffen te vinden, zelfs in arme gronden. Onthoud echter dat natte, zware en verdichte bodems niet geschikt zijn voor het kweken van deze plant.

Lupine kan ook worden gekweekt op stikstofarme locaties, omdat de wortelknollen verantwoordelijk zijn voor de stikstofproductie. Ook is het voordelig dat de gele lupine vrij goed bestand is tegen lage temperaturen, zodat deze in de periode van de tweede helft van maart tot begin april als voorgewassen kan worden gezaaid.

We mogen niet vergeten dat gele lupine een voldoende zonnige standplaats nodig heeft waar het substraat licht zuur zal zijn met een pH van 5-6. Als we besluiten om in lichte en droge grond te groeien, moeten we er rekening mee houden dat extra irrigatie nodig is.

Gele lupine moet worden geplant tot een diepte van ongeveer 2-3 cm, met een rijafstand van 20-30 cm. Het is de moeite waard om te onthouden over de pre-zaaibehandeling van zaden met preparaten die antischimmel- en antibacteriële eigenschappen hebben, maar ook ongedierte afstoten. Of misschien ben je ook geïnteresseerd dit artikel over de teelt van permanente lupine in de tuin?

Gele lupineverzorging - hoe het moet?

Als het gaat om de verzorging van gele lupines, zullen we daar niet veel moeite mee hebben. Het is echter de moeite waard eraan te denken om de standaard te wieden die bedoeld is voor de teelt van deze plant. Dit is erg belangrijk omdat onkruid in de eerste ontwikkelingsfase vaak de groei van onkruid kan verstoren. Wieden is belangrijk totdat de planten volgroeid zijn.

Een zeer belangrijk element in de teelt is ook roteren, dat wil zeggen het aansturen van de planten waarna en waarvoor planten op een bepaalde positie worden geplant. Welnu, het kan niet voor en na planten uit de peulvruchtenfamilie worden geplant. Bovendien wordt het niet aanbevolen om het na wortelgewassen te planten.

We moeten ook aandacht besteden aan ziektepreventie. Het is de moeite waard om te weten dat planten worden bedreigd door schimmels, virale ziekten en plagen. De meest voorkomende schimmelziekten zijn anthracnose, echte meeldauw, grijze schimmel, roest, fusarium lupine gangreen en lupine verwelking. Onder de virale ziekten zijn de meest populaire lupine-smalbladvirus, bonengeel-mozaïekvirus en komkommermozaïekvirus, en de plagen zijn slakken, afval, bladluizen, trips, honing en landbouw.

Gele lupine - welke rol spelen gele lupinezaden en wat zijn de variëteiten?

Welke variëteit is de moeite waard om op te letten?

Gele lupine is een bekende plant die veel op de akkers wordt gekweekt. Wanneer we besluiten om deze plant te kweken, moeten we weten dat er een tiental soorten is, die sterk verschillen in de smaak van de zaden. Sommigen van hen zijn variëteiten met zoete zaden, maar andere hebben juist bittere zaden.

Hier moeten we weten dat zoete zaadvariëteiten waardevoller zijn omdat ze voor verschillende doeleinden worden gebruikt, waaronder groenbemesting, maar ook voor voer en graan. Aan de andere kant kunnen bittere variëteiten, vanwege de grote hoeveelheid alkaloïden in hun peulen, alleen als groenbemesting worden gebruikt.

In ons land worden in de regel zoete variëteiten gekweekt. Deze soorten zijn onder andere 'Parys', een bossige plant met oranje bloemen waarin veel groene massa zit. Het is de moeite waard om te weten dat het ras resistentie vertoont tegen: Fusarium. Een andere variëteit is 'Lord', een vroegbloeiende variëteit met oranje bloemen.

Het ras 'Mister' is ook een zoet ras dat zeer vroeg is en een vrij hoge resistentie tegen anthracnose vertoont. De bloemen worden oranjegeel. 'Grebe' is een zeer vroege variëteit, maar vertakt niet en de bloemen zijn geeloranje. Het niet-vertakkende ras is 'Taper', dat vroeg rijpt en resistent is tegen Fusarium, de peulen breken niet en de bloemen zijn geel.

Het gebruik van gele lupinezaden (Lupinus luteus)

Gele lupine is een wijdverspreide plant die populair is bij boeren. Maar waarom is gele lupine zo populair? Dit is de moeite waard om uit te zoeken, vooral als u overweegt deze plant in uw veld te kweken. Dus laten we eens kijken wat het gebruik van gele lupine is.

De plant is van groot belang in de landbouw. Lupine bevat zeer grote hoeveelheden eiwit in de zaden. Lupine-variëteiten zijn onderverdeeld in twee soorten, namelijk traditionele, d.w.z. non-finishing, die worden gekweekt voor zaden en groenvoer, en halffabrikaten, die alleen kunnen worden gebruikt voor groenbemesting.

Het is de moeite waard om te weten dat gele lupines moeten worden geoogst wanneer de stelen en peulen volledig droog zijn. Meestal valt deze periode in de tweede helft van augustus. Wanneer we besluiten om lupine te kweken, moeten we eraan denken om het de juiste omstandigheden te bieden voor de ontwikkeling van de plant.